Medewerkers worden binnen organisaties meer en meer gezien als het kapitaal. Personeelszaken is geëvolueerd tot Human Capital Management en de beoordelingscylcus tot performancemanagement. Over dat laatste wil ik het met jullie hebben.
Onderzoek toont aan dat motivatie de basis is om tot prestaties te komen. En een van de belangrijkste motivatoren voor medewerkers is het boeken van progressie. Hierbij staat de schizofrene leidinggevende vaak centraal. Waarom? Omdat binnen veel organisaties de leidinggevende vaak meerdere gezichten heeft. Die van coach, rechter en coördinator.
In de rol van coach ligt de focus van de leidinggevende op de langetermijnontwikkeling van een medewerker. “Waar wil jij over 2-3 jaar staan?” In de rol van de rechter velt de leidinggevende een oordeel over het presteren van een medewerker. Als een leidinggevende beide rollen vervult, dan blijkt uit onderzoek, dat zo’n 85% van de gesprekken gaat over wat de medewerker niet goed heeft gedaan in het verleden en veel minder over de ontwikkeling. De derde rol die een leidinggevende vervult is die van coördinator. In deze rol vindt de dagelijkse aansturing en bijsturing plaats.
De Offensive Coördinator
Zelf heb ik jaren American Football gespeeld en daar kennen we deze rollen ook. De Offensive Coördinator (OC) zorgt ervoor dat iedereen tijdens de wedstrijd op de juiste plek staat en dat de juiste aanvalstactieken worden toegepast. De positiecoach (PC) zorgt ervoor dat spelers beter worden op hun specifieke positie. Op lange termijn worden vaardigheden ontwikkeld, door bijvoorbeeld oefeningen te doen waarbij je de bal moet gooien of vangen. Als laatste heb je de headcoach (HC), dat is de rechter. Die bepaalt op basis van je prestaties tijdens trainingen en wedstrijden of je goed genoeg presteert om je basisplek te behouden. Met elke van de drie rollen heb je als speler een ander soort relatie en ze zijn elk op een andere manier belangrijk voor jouw persoonlijke ontwikkeling en dat van het team.
Het splitsen van de drie rollen kan ook in het bedrijfsleven voordelen opleveren. Net als in de sport willen we in het bedrijfsleven ook onze medewerkers maximaal motiveren, om zo onze organisatiedoelen te behalen. Daarbij zijn 3 elementen van belang:
- Autonomie (vrijheid in de uitvoering van je functie)
- Competentie (bekwaamheid om een taak aan te kunnen)
- Relationele verbondenheid (ergens bijhoren)
We vragen dus best wel wat van een leidinggevende en misschien vragen we op sommige momenten wel teveel. Wat weer ten koste kan gaan van je kapitaal: de medewerkers.
Met relatief kleine aanpassingen kun je hier al verbeteringen in aanbrengen. Zo kun je bepaalde taken binnen het team beleggen. Denk hierbij aan het onderling reflecteren en het geven van feedback op prestaties. Een voorwaarde is wel dat de teamleden ontvankelijk zijn om op basis van de gegeven feedback te reflecteren. Een andere optie is het aanbieden van debriefings. Debriefings zijn formele gesprekken, die gericht zijn op het vinden van verklaringen voor gerealiseerde prestaties. Uit onderzoek blijkt dat de individuele- en teamprestaties met 20 tot 25% verbeterd kunnen worden, als deze op een juiste manier worden uitgevoerd. Ben je in een grote organisatie actief, dan kun je ook denken aan het inzetten van een dedicated coach, waar je medewerkers geen hiërarchische verbinding mee hebben. We moeten er in ieder geval alles aan doen, om schizofrenie bij onze leidinggevenden te voorkomen.
